26/9/14

Πρωτοπρ. Διονύσιος Τάτσης, Ἡ πρὸς τὸν Θεὸν ἀγάπη

πρς τν Θεν γάπη
Το πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση
ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ συχνά προβληματίζονται γι πολλά πνευματικά θέματα κα ρωτον τος Γέροντες, γι ν πάρουν παντήσεις σύμφωνες μ τ θέλημα το Θεο. Ατό δείχνει τι μπιστεύονται τν πνευματική τους μπειρία, ποία, πως λοι γνωρίζουμε, δν πάρχει σ λους τος κληρικούς.
Κάποτε ρώτησε τν γιο Πορφύριο τν Καυσοκαλυβίτη να πνευματικό του τέκνο πς πρέπει ν εναι πρς τν Θεόν γάπη τν χριστιανν κι κενος πάντησε μ σαφήνεια, χρησιμοποιώντας κα να παράδειγμα: « γάπη μας πρς τν Θεόν πρέπει ν εναι πάρα πολύ μεγάλη κα χωρίς ν πάρχει καμία διάσπαση σ λλα πράγματα. Σο φέρνω σν παράδειγμα τ ξς: νθρωπος μοιάζει ν χει ντός του μι μπαταρία μέ ὁρισμένη νέργεια. ταν ατή τν νέργεια τν ξοδεύει σ λλα διάφορα πράγματα κτός τς γάπης πρς τ Θεόν, νέργεια πο πομένει μέσα του γι᾿ Ατόν εναι λάχιστη κα σως πολλές φορές μηδαμινή. ταν μως διαθέτουμε λη μας τν νέργεια πρς τν Θεν, τότε ἡ ἀγάπη μας εναι μεγάλη πρς Ατόν».

Βέβαια, ο πολυάσχολοι κα πολυμέριμνοι νθρωποι τς ποχς μας δν συμφωνον μ τν γιο Πορφύριο. Δν βάζουν σ προτεραιότητα τς ζως τους τν γάπη πρς τν Θεόν, λλά τς παγγελματικές τους ποχρεώσεις κα τ μάταια κα περιττά ργα. Γι᾿ ατό κα δν χουν πνευματική πρόοδο, παρόλη τν γαθότητά τους. γάπη πρς τν Θεόν δν φήνει τν νθρωπο ν πλανται δ κι κε. Τ σχυρό ατό συναίσθημα μποδίζει κάθε νωφελ περισπασμό κα ματαιώνει ργα ποδν χουν διάρκεια κα δν καλύπτουν πρωτίστως πνευματικές νάγκες.
σως κάποιος ν προβληματιστε γι τν τρόπο μ τ ποο μπορε νά ἀγαπήσει τ Χριστό. πάντηση δν εναι εκολη, άν θελήσουμε νδώσουμε συγκεκριμένη κα πρακτική λύση. Θεωρητικά πολλά μπορομε ν πομε, λλά δν πρόκειται ν φελήσουν οσιαστικά. Σύμφωνα μτν γιο Πορφύριο χρειάζονται τρα πράγματα. Τ πρτο εναι ν χει ὁ ἄνθρωπος πιθυμία ν γαπήσει τ Χριστό κα ν ψώσει τν αυτόν του πό τν καθημερινότητα. Ν χει τν ψυχή του λεύθερη. Τ δεύτερο εναι μελέτη τς φύσης κα τ μηνύματα πο προσφέρει. «Βλέποντας τ φύση, τ δέντρα, τ λουλούδια, τ πουλιά, τς μέλισσες, τ νθη, τθάλασσα, τ ψάρια, τ στρα, τ φεγγάρι, τν λιο κα τ τόσα λλα πέροχα δημιουργήματά του, στρέφουμε τ νο πρς τν Θεό κα δοξάζοντάς Τον μέσα π᾿ ατά, προσπαθομε ν τ καταλάβουμε πόσο ραα καθαυμάσια εναι κα γωνιζόμαστε ν τ γαπήσουμε. ταν τ γαπήσουμε λα ατά, τότε γάπη νεβαίνει πρς τν Δημιουργό μας καί ἔτσι πραγματικά κα ληθινά Τόν γαπμε». Κα τρίτο εναι γάπη πρς τος συνανθρώπους μας. Δν νοεται γάπη το Χριστο κα γρια συμπεριφορά πρς τος δελφούς. Δν συμβαδίζουν τ δύο ατά. Κάτω πό ατς τς προϋποθέσεις δηγεται νθρωπος στ σταθερή γάπη το Χριστο. λα τ λλα θ κολουθήσουν, χωρίς διαίτερο κόπο.
πάρχει μως κα νώτατη βαθμίδα τς γάπης πο εναι θεος ρως. Πρόκειται γι πνευματική κατάσταση, τν ποία λίγοι κατακτον, παρόλο πο εναι ποτέλεσμα πλν πράξεων. Χρειάζεται μεγάλη καί ἀκλόνητη πίστη στ Χριστό, κριβής τήρηση τν ντολν κα ποτελεσματική ντιμετώπιση τν πειρασμν. Μάλιστα ο κόποι κα ο θυσίες νισχύουν τν γάπη κα τν κάνουν ρρηκτη.

Ορθόδοξος Τύπος, 26/9/2014 και dtatsis.blogspot.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Μπορείτε να δείτε τις προηγούμενες δημοσιεύσεις του ιστολογίου μας πατώντας το Παλαιότερες αναρτήσεις (δείτε δεξιά)